به بهانه تولدت...
می خواهم برایت بنویسم...برایت بنویسم به بهانه تولدت...
از خیالی که امسال هم نقش بر آب شد...
گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود...
امسال هم مثل هر سال...
خیالی نیست...خداراشکر که به دنیا آمدی...
روزی که خدا تو را بر بال فرشته هایش نشاند و راهی زمین کرد، حتما وقتی به فرشته هایش سفارش تو را می کرد، به آنها گفته مواظبت باشند که دلی داری به لطافت باران...به آنها گفته، او را آفریدم، با قلبی عاشق، به وسعت دریا...!
او زمانی زبان من خواهد شد برای دلخسته ی نا امیدی که غرق دنیا شده...!
سنگ صبوری خواهد شد برای تنهای غربت زده ای که از اطرافیانش بریده و به دنبال مونس و همزبان به بی راهه زده...!
یار و مونسی خواهد شد برای غفلت زده ای که از اصلش دورافتاده...!
هم نفسی خواهد شد برای بنده ای که آلوده هر چه دلم خواست های نفسش شده...!
بال پرواز خواهد شد برای کسی که راه رسیدن به من را گم کرده...!
به او قلبی عاشق و روحی لطیف دادم که با قلمش دلها را بیدار کند...
و تو چه خوب رسالتت را انجام دادی...!
امشب، تا جایی که من می دونم، شب تولد توست...! مهم نیست چند ساله می شوی...! مهم این است که یک سال به قدمت عاشقی ات اضافه می شود...
دعایم برایت همان است که با قلب عاشقت برای همه می خواهی...!
مانای راه عشق باشی...
